Από την αρχαιότητα ο κυριότερος τρόπος για την παραγωγή πλούτου ήταν η υπερεκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας συνεπικουρούμενη από την τεχνολογία, και η κατοχή και εκμετάλλευση φυσικών πλουτοπαραγωγικών πηγών . Η υπερεκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας εξυπηρετήθηκε με το θεσμός της δουλείας που με διάφορες μορφές έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας.
Εδώ να σημειώσω τη διαφορά μεταξύ της δουλείας και δουλειάς. Ο σύγχρονος εργαζόμενος όταν δουλεύει δεν αντιμετωπίζεται σαν μια παραγωγική μηχανή αλλά σαν άνθρωπος ο οποίος εκτός από τη δουλειά έχει γενικότερες ανάγκες, επιθυμίες και δικαιώματα τα οποία πρέπει να ικανοποιούνται μέσα από τις εργασιακές συνθήκες. Στη δουλεία όλες οι ανθρώπινες ανάγκες είναι τόσο υποβαθμισμένες που πρακτικά είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Προφανώς η δουλεία κοστίζει λιγότερο και το κέρδος μεγιστοποιείται.
Στις μέρες μας και στον ανεπτυγμένο οικονομικά κόσμο ο θεσμός της δουλείας είναι κοινωνικά απαράδεκτος. Οι εργαζόμενοι πολίτες προφανώς απαιτούν να αντιμετωπίζονται πρώτα σαν άνθρωποι και μετά σαν εργαζόμενοι.
Η ανάγκη όμως του παγκόσμιου καπιταλισμού για υπερκέρδη είναι πάντα άσβεστη, κατά συνέπεια και η δουλεία απαραίτητη. Για τον σκοπό αυτό επινοήθηκε και υλοποιήθηκε το οικονομικό μοντέλο της παγκοσμιοποίησης. Με την βοήθεια της τεχνολογίας έγινε δυνατόν να μεταφερθούν οι παραγωγικές εργασίες σε περιοχές του πλανήτη (τρίτος κόσμος) όπου οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες ήταν τέτοιες όπου οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται σαν δούλοι. Προφανώς το κόστος παραγωγής προϊόντων σαυτές τις περιοχές είναι ασήμαντο και οι κυρίως ωφελημένοι είναι πολυεθνικές εταιρίες οι οποίες μοσχοπουλούν τα φτηνά προϊόντα που παράγουν, σε μας τους "πλούσιους". Οι διαφορές στο κόστος παραγωγής, λόγο της φτηνής εργασίας, είναι τόσο μεγάλη που είναι αδύνατον αυτά τα προϊόντα να ανταγωνισθούν από οποιοσδήποτε ντόπιο παραγωγό όσο σύγχρονος τεχνολογικά και αν είναι.
Όταν λοιπόν, την επόμενη φορά βρεθείτε σε ένα κατάστημα για να αγοράσετε ένα προϊόν και το βρείτε οικονομικά πολύ ελκυστικό, μη σκεφθείτε ότι μέχρι τώρα σας έκλεβαν, ρίχτε μια ματιά στη χώρα παραγωγής και θα διαπιστώσετε ότι προέρχεται από «χώρα χαμηλού εργατικού κόστους», από χώρα που δουλεύουν δούλοι χάριν κάποιων πολυεθνικών ή εμπόρων. Η αγορά αυτού του προϊόντος επιδοτεί την χειρότερη μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αν σαν άνθρωποι πιστεύεται ότι έχετε κοινωνικές και οικολογικές ευαισθησίες με την επιλογή σας αυτή όλα τα πιστεύω σας ανατρέπονται στη πράξη.
Όπου είναι δυνατόν, έστω και με κάποιες υποχωρήσεις, ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ, αποκλείοντας στην πράξη τη σύγχρονη μορφή δουλείας που επιβάλει ο καπιταλισμός με την παγκοσμιοποίηση, επιδοτώντας με αυτή την επιλογή την εργασία στον τόπο μας, που σίγουρα δεν είναι δουλεία, και την προοπτική να βελτιωθεί στο μέλλον.
Για τις εργασιακές συνθήκες και τις αυτοκτονίες των εργαζομένων στη Κίνα εδώ.
11 σχόλια:
Σωστά α) ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
και β) προσέχουμε τη χώρα παραγωγής για να διαπιστώσουμε ότι τα προϊόντα προέρχονται από «χώρα χαμηλού εργατικού κόστους», από χώρα που δουλεύουν δούλοι χάριν κάποιων πολυεθνικών. Τα προϊόντα αυτά, δεν θέλει ρώτημα, τα απορρίπτουμε!
Με την πρώτη ευκαιρία σου στέλνω κάποιες συγκλονιστικές φωτογραφίες για μια μελλοντική ανάρτηση.
Φίλε Άθεε μακάρι να γίνει συνείδηση ότι στο σύγχρονο καπιταλισμό η μόνη δύναμη που έχουμε είναι στο πως, πόσο και τι καταναλώνουμε. Ο καπιταλισμός έχει επιδοθεί με μανία στη διαφήμιση-πλύση εγκέφαλου, για να επιβάλει το μοντέλο που εξυπηρετεί τα συμφέροντά του. Και εμείς άκριτα παραδοθήκαμε.
Είναι τυχαίο αυτό;
Μήπως από μικροί μας μάθανε να δεχόμαστε κάποια πράγματα σαν αληθινά, τελείως απερίσκεπτα;
Μήπως τελικά όλα είναι θέμα φιλοσοφίας;
Ston πολιτισμένο κόσμο φίλε Dyer μας έβγαλαν τις αλυσίδες απ τα πόδια γιατί κάναμε θόρυβο κι ενοχλούσαμε.
Τώρα, παρακαλάμε στη σειρά να μας πάρουν για δούλους.
Είναι πιο πολύ θέμα οπτικής γωνίας όταν δεν το βιώνεις στο κορμί σου.
Θα συμφωνήσω φίλε NoN SeRViaM ότι η διάφορα μας από τον τρίτο κόσμο είναι ποσοτική και εμείς φοράμε αλυσίδες μεγαλύτερες και ελαφρότερες. Το σενάριο στο καπιταλισμό είναι συγκεκριμένο και η διανομή των ρόλων γίνεται με γνώμονα το υπερκέρδος. Η επιλογή που προτείνω στην ανάρτηση, θα έχει σαν συνέπεια μια μικρή ανατροπή των ρόλων που επιβάλουν. Ας γίνουμε εκτός από καταναλωτές και λίγο παραγωγοί, περισσότερο απ όσο θέλουν.
Ας φανούμε λίγο «ξεροκέφαλοι».
Που ξέρεις;
Κάποια φαινόμενα εξελίσσονται χαοτικά, μπορεί μια μικρή μεταβολή να επιφέρει τεράστια ανατροπή στα σενάριά τους.
Πολύ αισιόδοξο το μήνυμά σου φίλε μου. Πραγματικά, σ ένα χαοτικό κόσμο, ένα σπρώξιμο εδώ, λίγο τράβηγμα εκεί, και θα μπορούσε το σύστημα να ισορροπήσει σε μια πιο δίκαιη κατανομή.
Δυστυχώς, τα κοράκια -όχι μόνο τα μαυροφορεμένα, υπάρχουν και πολλά κουστουμαρισμένα- συστηματικά υποσκάπτουν και υπονομεύουν την ανθρωπότητα και καθυστερούν την πνευματική της ανάπτυξη προς ίδιον όφελος.
Αυτό, δεν είναι τυχαίο γεγονός, ούτε και θα σταματήσει από ένα τυχαίο γεγονός.
μιας και είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως αυτός που έχει την εξουσία, θα προτιμήσει να τη χρησιμοποιήσει απ το να τη χάσει.
Οπότε, μάλλον δε θα χουμε καλά ξεμπερδέματα, μιας κι ο αριθμός των ανθρώπων που δεν έχει απολύτως τίποτα να χάσει αυξάνεται εκθετικά.
Δε διαφωνώ φυσικά μαζί σου φίλε μου, είναι καλύτερα να κάνεις κάτι, έστω μικρό και λίγο, ότι μπορείς τέλος πάντων, απ το να κάθεσαι και να κλαις τη μοίρα σου. Μόνο το να προσεύχεσαι είναι πιο ανούσιο, στην πρώτη περίπτωση τουλάχιστον ΞέΡειΣ πως δεν κάνεις απολύτως τίποτα.
Δεν ξέρω αν ειναι αισιόδοξο, ειναι όμως αυτονόητο ότι πρέπει να επιλέγουμε Ελληνικά. Το ότι αυτό δεν αρθρώνεται ούτε για αστείο από τα διαβρωμένα ΜΜΕ, με κάνει να πιστεύω, ότι ειναι ένα δυνατό όπλο αυτοάμυνας, απέναντι στις πολυεθνικές και τη παγκοσμιοποίηση.
Φίλε Dyer, ξαναλέω, δε διαφωνούμε.
Η "ένσταση" που έχω, στο ότι το "επιλέγουμε Ελληνικά" μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα, είναι ότι η.. χώρα μας(χαχαχα) δεν παράγει τίποτε. Αν κοιτάξεις στις λεωφορειολωρίδες, ξέρεις, που είναι ένα ανακλαστικό παστικό για τα φώτα, και 4 βίδες, θα δεις πως γράφει επάνω, made in Austria.
Καταστρέψαμε ακόμη και την αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή μας, που μας έδινε έστω μια σχετική αυτονομία στο θέμα της τροφής, που τουλάχιστον δε θα μας έκανε να φοβόμαστε ότι δεν θα χουμε να φάμε, κυριολεκτικά.
Εξάλλου, τα περισσότερα χρήματα στο ελλειματικό μας εισοζύγιο πληρωμών δεν είναι φυσικά στις πατάτες και τα κρεμμύδια που εισάγουμε απ την Τουρκία, ή δεν ξέρω κι εγώ από που, αλλά σε είδη "τεχνοογίας", απ τα οποία δεν παράγουμε ούτε microchip, ούτε ένα προφυλακτήρα, καθώς επίσης και για να καλύψουμε ενεργειακές "ανάγκες", τις οποίες ανάγκες εσκεμμένα έχουμε συνδέσει με τα ορυκτά καύσιμα, και όχι με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που η όμορφη πατρίδα μας σ αυτή την ευλογημένη γωνιά της Μεσογείου, έχει ανεξάντλητες.
Όπως ξέρουμε όλοι, αυτό δεν έγινε χωρίς σχέδιο, ούτε μέσα σε μια νύχτα.
Γι αυτό είμαι απαισιόδοξος, δεν πιστεύω πως οι άνθρωποι που οδήγησαν την Ελλάδα σ αυτό το σημείο, θα τη βγάλουν τώρα απ το αδιέξοδο, δανειζόμενοι ακόμη περισσότερα χρήματα και συνεχίζοντας τις πολιτικές που μας κατέστρεψαν, αλλά είχαν υποσχεθεί -έτσι πιστεύω τουλάχιστον- πριν τους τοποθετήσουν στην εξουσία.
Φίλε NoN SeRViaM σίγουρα δεν διαφωνούμε. Και βέβαια δεν παράγουμε σχεδόν τίποτα πια, ή καλύτερα πολύ πολύ λιγότερα. Παράλληλα όμως σαν καταναλωτές είμαστε τελείως διαβρωμένοι σε κάθε εισαγόμενο προϊόν.
Ένα γρήγορο παράδειγμα.
Κάθε Σάββατο γίνεται παρέλαση στα ΙΚΕΑ. Ειναι τα προϊόντα της συγκεκριμένης πολυεθνικής ποιοτικά; Όχι. Ειναι οι τιμές φτηνές γιαυτο που προσφέρουν; Όχι. Αντίστοιχη Ελληνική εταιρία παρομοίου επιπέδου ειναι η NEOSET. Αυτή τη στιγμή η NEOSET συρρικνώνετε και απολύει εργαζόμενου εξ αιτίας του ΙΚΕΑ.
Η απερίσκεπτη, φαντασμένη και αντισοβινιστική (με την κακή έννοια) συμπεριφορά μας, έχει συνέπεια το μαρασμό και την ανεργία.
Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πάρα πολλά.
«Αν δεν υποστηρίξεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει».
Γιαυτο υποστηρίζω ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ όπου μπορούμε, για να σταματήσει αυτή η αιμορραγία τώρα. Αν καταστρέψεις το παρόν δεν έχεις μέλλον.
Καλή αρχή φίλε, έστω και σε αραιά χρονικά διαστήματα...
Θέλω να θίξω τη διαφορά δουλείας και σκλαβιάς, γιατί τώρα τελευταία αισθάνομαι πως θα προτιμούσα να ήμουν δούλος στην αρχαία Ελλάδα παρά εργαζόμενος στη σύγχρονη...
Φίλε Άνεμε σε ευχαριστώ για τις ευχές σου.
Οι λέξεις μένουν, οι έννοιες διαφοροποιούνται.
Η αλήθεια είναι ότι οι εργασιακές συνθήκες θα χειροτερεύσουν. Όλος ο κόσμος είναι πλέον συγκοινωνούντα δοχεία. Πόσο αλώβητοι μπορούμε να μείνουμε;
Ταυτοφωνία φίλε! Καθόλου αλώβητοι!
Δημοσίευση σχολίου