24/12/10

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ - Η ΛΥΣΗ (ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ)

Από τις προηγούμενες αναρτήσεις γίνετε φανερό ότι η οικονομική κρίση που βιώνουμε σαν χώρα, όπως και οι περισσότερες δυτικές υπερκαταναλωτικές χώρες, οφείλεται στην παρακμή του καπιταλισμού. Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση που επιβλήθηκε νοσεί ανεπανόρθωτα. Το κερδοσκοπικό μοντέλο της παγκοσμιοποιήσεις έχει εξαντληθεί ελλείψει πλουσίων καταναλωτών, είναι όλοι χρεωμένοι. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δανειστές πλέον προσπαθούν να μετατρέψουν τα δάνεια σε ενυπόθηκα. Γνωρίζουν ότι είναι αδύνατον να αποπληρωθούν από τη δημιουργία νέου πλούτου και προσπαθούν να πάρουν τις τελευταίες εθνικές πλουτοπαραγωγικές πηγές … ακόμα και γη. Αυτός είναι ο σκοπός του “μηχανισμού διάσωσης” η άλωση της εθνικής κυριαρχίας, μια ιδιότυπη “κατοχή”. Η απόρριψη του μνημονίου αποτελεί πρωταρχική και στοιχειώδη πράξει για την προστασία της εθνικής κυριαρχίας μας. Η αποδοχή του αποτελεί εθνική μειοδοσία και αυτοί που το υπέγραψαν είναι ή ανεγκέφαλοι ή προδότες. Είναι τραγικό να καταστρέφεται μια κοινωνία ολόκληρη για να μειώσουν τη χασούρα τους κάποιοι κερδοσκόποι. Η απόλυτη βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Πρώτο βήμα λοιπόν για να παραμείνουμε ανεξάρτητο κράτος είναι η απόρριψη του μνημονίου.

22/12/10

ΚΙΝΗΘΗΚΕ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠO ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΕΦΕΤΩΝ

Θρίαμβος! Ιστορική ημέρα. Ο Εισαγγελέας Εφετών Αθηνών κίνησε ποινική δίωξη για Εσχάτη Προδοσία (ΠΚ 134) κατά της Κυβέρνησης και των «Βουλευτών» που ψήφισαν το Μνημόνιο, μετά από την από 27-05-2010 μήνυσή μου.

20/12/10

“Προς το Λαό”

Με το κείμενο “Προς το Λαό” η Εκκλησία της Ελλάδος προσπαθεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη κρίση. Την απελπισία, το αδιέξοδο και το φόβο για το αύριο που προκάλεσαν οι πολιτικοί, η εκκλησία προσπαθεί να τον μετριάσει (άλλωστε ξέρει πολύ καλα να διαχειρίζεται τον ανθρώπινο φόβο). Το θετικότατο είναι ότι δεν προτείνει μεταφυσικές λύσεις αλλά είναι πολύ γήινη και υλική. Επειδή όλοι γνωρίζουμε την οικονομική δύναμη που έχει, προβάλει την δυνατότητα να βοηθήσει όλους όσους την πλησιάσουν. Θεμιτό κατά τη γνώμη μου από ένα οργανισμό που προσπαθεί να ενισχύσει τη λαϊκή του βάση (αφου δεν μπορέσαμε να αυτοοργανωθούμε και αλλοτριωμένοι μάλιστα από τα ΜΜΕ κινδυνεύουμε με εθνικό διχασμό).

8/12/10

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ - Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΕ. (ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ)

Η ΕΕ δεν μας προστάτευσε ποτέ στον αμυντικό τομέα, τα σύνορά μας δεν έγιναν ποτέ σύνορα της Ευρώπης με τεράστιο οικονομικό κόστος και όχι μόνο, στον οικονομικό τομέα όμως ήταν ο ρόλος της ο αναμενόμενος;
Όταν γίναμε μέλος της τότε ΕΟΚ όλοι πιστέψαμε, ή σχεδόν όλοι, ότι αυτή η ένωση κρατών χωρίς περιορισμούς στη μεταξύ τους διακίνηση αγαθών, κεφαλαίων κτλ θα ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ανάπτυξη. Όντας η χώρα μας η πλέον αδύνατη οικονομικά είχαμε όλα συγκριτικά πλεονεκτήματα για ανάπτυξη και παραγωγικές επενδύσεις των εταίρων μας. Για το σκοπό αυτό και οικονομικά πακέτα διατέθηκαν από την ΕΟΚ και ευρωπαϊκές βιομηχανίες ιδρύσαν παραγωγικές μονάδες στη χώρα μας. Αποτελούσαμε βέβαια μια φτωχή επαρχεία της ΕΟΚ αλλά όλοι ελπίζαμε ότι αυτή η επαφή με τους ευρωπαίους θα έδινε τη δυνατότητα για άνοδο του βιοτικού επιπέδου, δημιουργίας ενός κράτους πρόνοιας, αξιοκρατικά οργανωμένο.

2/12/10

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)

Οι παθογένειες της ελληνικής οικονομίας και διοίκησης είναι πολλές. Όλοι έχουν βαλθεί να μας πείσουνε ότι η κρίση που βιώνουμε είναι αποτέλεσμα της οικονομικής διαφθοράς (ιδιωτικής και δημοσίας) και του πελατειακού κράτους. Σίγουρα είναι σημαντικότατοι παράγοντες παθογένειας αλλά είναι μόνο αυτοί η αιτία της κρίσης;
Βλέπουμε πλέον και άλλα κράτη που δεν είχαν αυτές τις παθογένειες, τουλάχιστον στο βαθμό που τις είχαμε εμείς, να προσφεύγουν στο ΔΝΤ ή να είναι πολύ κοντά. Άλλα πάλι πολύ μεγαλύτερα να έχουν  μεγαλύτερα δημοσιονομικά προβλήματα, αλλά δεν τα αγγίζουν επειδή έχουν τέτοιο μέγεθος,  που δεν υπάρχει «μηχανισμός για τη διάσωσή τους». Γενικά ο δυτικός κόσμος, με ελάχιστες εξαιρέσεις χρειάζεται «διάσωση».