ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Από την αρχαιότητα ο κυριότερος τρόπος για την παραγωγή πλούτου ήταν η υπερεκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας συνεπικουρούμενη από την τεχνολογία, και η κατοχή και εκμετάλλευση φυσικών πλουτοπαραγωγικών πηγών . Η υπερεκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας εξυπηρετήθηκε με το θεσμός της δουλείας που με  διάφορες μορφές  έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας.

Εδώ να σημειώσω τη διαφορά μεταξύ της δουλείας και  δουλειάς. Ο σύγχρονος εργαζόμενος όταν δουλεύει δεν αντιμετωπίζεται σαν μια παραγωγική μηχανή αλλά σαν άνθρωπος ο οποίος εκτός από τη δουλειά έχει γενικότερες ανάγκες, επιθυμίες και δικαιώματα τα οποία πρέπει να ικανοποιούνται μέσα από τις εργασιακές συνθήκες. Στη δουλεία όλες οι ανθρώπινες ανάγκες είναι τόσο υποβαθμισμένες που πρακτικά είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Προφανώς η δουλεία κοστίζει λιγότερο και το κέρδος μεγιστοποιείται.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ

Αφορμή για την έναρξη λειτουργίας του ιστολογίου μου έγινε τελικά η τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας.

Πολιτικοί και δημοσιογράφοι προβάλουν σενάρια διάσωσης της χώρας προσκολλημένοι σε χρηματοοικονομικές διαχειριστικές κινήσεις και στην πάταξη της διαφθοράς, δημόσιας και ιδιωτικής. Καλα βέβαια είναι όλα αυτά και κάποια μάλιστα υπερεπείγοντα για την αποφυγή της εσωτερικής πτώχευσης. Δεν θίγουν όμως την πηγή του κακού. Και το κακό έχει όνομα λέγεται Εμπορικό Ισοζύγιο της χώρας.

Ένας δείκτης της ουσιαστικής δυναμικής μιας οικονομίας ο οποίος όμως ποτέ δεν προσμετρήθηκε, από την κατά τα αλλά αυστηρότατης ΕΕ, για ευνόητους λόγους. Σκοπός των ισχυρών της ΕΕ ήταν το άνοιγμα αγορών για την πώληση  προϊόντων και υπηρεσιών  μέσω των πολυεθνικών τους. Δείκτες σαν το Εμπορικό Ισοζύγιο μονο προβλήματα θα έφερναν και γιαυτο τους αγνόησαν προκλητικά. Για να είμαστε δίκαιοι οι κοινοτικοί έτεροι μας ενέκριναν πολλά κονδύλια για να βελτιώσουμε τον παραγωγικό ιστό της χώρας μας, αλλά το πώς αυτά εξανεμίστηκαν δεν είναι του παρόντος να το αναλύσουμε. Και αυτό βέβαια δεν έγινε με αγαθές προθέσεις. Λόγω της τεχνολογικής υστέρησης των αδυνατών χωρών ανέμεναν τα χρήματα των κονδυλίων ανάπτυξης να επιστρέψουν στις ισχυρές χώρες τους με την διαδικασία της αγοράς τεχνολογίας την οποία παρήγαγαν. Ας κλείσουμε όμως αυτό το θέμα γιατί δεν δίνει λύσεις στα σημερινά προβλήματα.