22/5/13

Τρία Χρόνια Ζεϊμπέκικο



Το blog συμπλήρωσε αισίως τα τρία χρόνια . Κάνοντας ένα απολογισμό νιώθω λίγο δικαιωμένος επειδή οι κύριες επιλογές που πρόβαλα, από την πρώτη ανάρτηση, για την αντιμετώπιση της κρίσης, στην πορεία υιοθετήθηκαν από αρκετούς φορείς και επώνυμους. Αν και δεν υπήρχε βέβαια η προβολή που θα έπρεπε τελικά είναι σημαντικό ότι αρκετά προϊόντα φέρουν πλέον υπερήφανα την ελληνική σημαία.
Η επιλογή στα ελληνικά προϊόντα, για να στηρίξουμε θέσεις εργασίας στον τόπο μας, έγινε κατανοητό από μεγάλη μερίδα των καταναλωτών, όπως και η ανάγκη περιορισμού του εμπορικού ελλείμματος, σαν κύρια επιλογή αντιμετώπισης της κρίσης, υιοθετήθηκε από πολλούς οικονομολόγους. Όχι βέβαια όλα αυτά επειδή διάβασαν τις αναρτήσεις μου (η επισκεψημότητα δεν είναι αυτή που θα επιθυμούσα), αλλά επειδή η κοινή λογική (όταν λειτουργεί) εκεί οδηγεί.
Από αυτά που έχω προβάλει κατά καιρούς, το μόνο σημαντικό και το πλέον ανατρεπτικό, που έχει μείνει προφανώς εκτός σκηνής, είναι η μετάβαση σε μια οικονομία λίγο προστατευμένη. Ξέρω ότι αρκετοί αναγνώστες θα ξενιστούν με αυτή τη πρόταση, όμως αν ανατρέξουν στις αναρτήσεις θα διαπιστώσουν ότι πάμπολλες φορές οι οικονομικά ισχυροί, χρησιμοποιώντας διάφορους ισχυρισμούς, προσφεύγουν τελικά σε τέτοιες επιλογές για στηρίξουν ζωτικούς κλάδους της οικονομίας τους. Γιατί όχι και εμείς.

Όλα αυτά βέβαια είναι θεωρίες, υποθέσεις και ευσεβείς πόθοι, στη πράξη η κατάσταση της χώρας έχει επιδεινωθεί τραγικά. Η ανεργία, η φτώχια, η απογοήτευση και ο φόβος για το αύριο έχει επικρατήσει παντού. Η επιβολή του μνημονίου από την τρόικα έχει προκαλέσει τέτοια καταστροφή στην πραγματική οικονομία που όσο και να αντισταθεί κάποιος μόνο από τύχη μπορεί να γλιτώσει. Και τελικά αφού μας διέλυσαν, έρχονται να πάρουν ότι αξίζει, με τους «ηγέτες» μας να πανηγυρίζουν!
Δεν μπορώ να προβλέψω πως θα είναι η Ελλάδα μας στο μέλλον. Αν δεν συμβεί κάτι ανατρεπτικό τα σενάρια, με τη κοινή λογική, είναι αδιέξοδα.

Δεν θέλω να κλείσω όμως αυτή τη επετειακή ανάρτηση δυσάρεστα, θέλω να ελπίζω ότι θα λειτουργήσουμε επιτέλους συλλογικά, ότι θα αισθανθούμε ή θα καταλάβουμε ότι μόνο όλοι μαζί θα σωθούμε.
Για όσους λοιπόν σκέφτονται ότι «σιγά εγώ θα σώσω τον τόπο;».
Έχω να πω πως: Ναι μόνος δεν μπορείς να σώσεις τίποτα, ούτε τον εαυτό σου όπως λάθος νομίζεις, πρέπει να πάψεις να σκέφτεσαι σαν να είσαι μόνος και να ελπίζεις στα θαύματα, ήρθε η ώρα να καταλάβεις ότι είσαι μέλος κοινωνίας και ότι μόνο συλλογικά λύνονται τα μεγάλα προβλήματα, μόνο συλλογικά μπορείς να ακυρώσεις την εξαθλίωση που μας επιβάλουν.

Είμαστε ο λαός που λάτρεψε το μοναχικό ζεϊμπέκικο, όμως η ζωή δεν είναι ένα μακρύ ζεϊμπέκικο, όση ελευθερία και αν νοιώθεις.
Ήρθε η ώρα για το Συρτάκι του Ζορμπά!


18/5/13

Το Ελληνικό "Success Story"

 
Από την CYNICAL.
Τον τελευταίο καιρό τρίβουμε τα μάτια μας και δεν πιστεύουμε σ’ αυτό που βλέπουμε, τεντώνουμε τ’ αυτιά μας και παραμένουμε καχύποπτοι σ’ αυτό που ακούμε.
Είναι δυνατόν;, αναρωτιόμαστε. Κοιτάζουμε τα στοιχεία, γυρίζουμε 180 μοίρες τα χαρτιά με τα διαγράμματα, μπας και τα κρατάμε ανάποδα και δεν τα καταλαβαίνουμε, αλλά όχι. Δεν μας γελούνε ούτε τα μάτια, ούτε και το μυαλό. Οι καμπύλες δεν έχουνε ξεκουνηθεί από την πορεία τους πέντε-έξι χρόνια τώρα. Συνεχίζουν ανενόχλητες άλλες να ανεβαίνουν, άλλες να κατεβαίνουν κατά πως κάνανε όλο τον κακόχρονο καιρό. Η καμπύλη της ανεργίας τραβάει την ανηφόρα προς το συν άπειρο. Η καμπύλη του χρέους και των ελλειμμάτων τραβάει την κατηφόρα, προς το μείον άπειρο. Ως συνήθως.

Κι όμως, σε πείσμα των δεικτών και των στοιχείων γίναμε στα ξαφνικά «Success Story». Οι εκθέσεις των αφεντάδων μας μόνο μέλι που δεν στάζουν. Εκεί που εμείς βλέπουμε τη σταύρωση, αυτοί βλέπουν την ανάσταση. Ακόμα και του Σόιμπλε μισοχάραξε το χείλι, αφήνοντας να του ξεφύγει ένα συλλεκτικό χαμόγελο. Το χρηματιστήριο κάνει τρελές κούρσες και οι θέσεις στα αεροπλάνα είναι κλεισμένες από επενδυτές με βαλίτσες γεμάτες δολάρια, γουάν, ρούβλια για να ψωνίσουν χοντρά.

Προς τι όλα αυτά λοιπόν; Μα δεν το μάθατε, ήρθε η Ανάπτυξη! Μα πώς; Αλλιώς μας είχαν δασκαλέψει τόσο καιρό. Τεντώστε απ’ εδώ, μας διέταζαν, κοντύνετε απ’ εκεί, κόψτε απ’ εδώ, αραιώστε απ’ εκεί, μέχρι να έρθουν οι δείκτες στα ίσια τους, μέχρι να ξυπνήσει η νεράιδα της εμπιστοσύνης και να σας γλυκοφιλήσει. Εμείς τα κάναμε τα μαθήματά μας, και με το παραπάνω, παρ’ ότι οι δάσκαλοι κάποια στιγμή, πολύ αργά και λίγο πριν από τις εξετάσεις, τόλμησαν να ψελλίσουν ότι οι οδηγίες που είχαν δώσει και τα προβλήματα που έπρεπε να λύσουμε είχαν λάθος εκφώνηση.

Πώς έγινε λοιπόν και ξύπνησε η καλή νεράιδα; Είναι σαν να έχεις, ας πούμε, στην τάξη ένα μαθητή επιμελή, που διαβάζει, γράφει, κοπιάζει, ιδρώνει, ξενυχτάει, που στο τέλος δίνει κόλλα όλο λάθη, κι εκεί που περιμένει ο δύσμοιρος να τον κόψεις και να τον στείλεις στο χωράφι, εσύ τον παίρνεις παράμερα και τον περνάς με δέκα.     

Κι αν αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στα σχολεία, γίνονται όμως στην οικονομία. Γιατί τι είναι η οικονομία; Μην είναι οι κάμποι των στατιστικών και τα βουνά των αριθμών; Μπούρδες. Τίποτε απ’ όλα αυτά. Είναι η απέραντη θάλασσα του απρόσμενου, του ευμετάβλητου και του αψυχολόγητου. Εκεί που λικνίζεται κι αποκοιμιέται, εκεί παίρνει φωτιά και ανανταριάζει. Από το τίποτα. Από ένα αγέρι που ξέφυγε απ’ τον ασκό και που στο δρόμο φούντωσε, αγρίεψε και έγινε τυφώνας. Χωρίς λόγο. Ίσως, από μια πεταλούδα κάπου μακριά που ίσως νευρίασε λιγάκι παραπάνω και πετάρισε λιγάκι πιο έντονα. Κι εκεί που ανανταριάζει, εκεί πάλι καλμάρει κι αποκοιμιέται. Ίσως, επειδή η πεταλούδα στο «εκεί κάπου μακριά» απόκαμε και δίπλωσε τα φτερά.   

Όπως μπήκαμε σ’ αυτή την περιπέτεια από ένα τίποτα, από ένα δημόσιο ξεμπρόστιασμα της χώρας μας από δυο ηλίθια και ανόητα, κατ’ άλλους μίσθαρνα, δίποδα, κι από μια αγέλη που το ‘βαλε στα πόδια από πανικό, έτσι και τώρα θα βγούμε επειδή ο Σόιμπλε έσκασε ένα χαμόγελο, επειδή η Λαγκάρντ γύρισε ανάποδα το χαρτί και διάβασε αλλιώς τους αριθμούς της Ελλάδας, επειδή το κόμμα του Ολλάντ είπε στους Γερμανούς να πάνε να γαμηθούν, επειδή ο Ολλάντ τανύστηκε από τον ύπνο της παράδοσης, επειδή ο Ομπάμα τα «πήρε» με τους Γερμανούς, κι επειδή τελικά, η ύφεση άρχισε να γλείφει και τα πορτοπαράθυρα του Βερολίνου.

Κι έτσι κάνοντας τα πικρά, γλυκά φτιάξαν’ και το κλίμα για την Ελλάδα. Καθώς και την αγέλη που καβάλησε το κύμα στη φουσκοθαλασσιά και ξεβράστηκε στο ΧΑΑ. Και έτσι μάς χτύπησε την πόρτα η Ανάπτυξη. Από το τίποτα. Από ένα «κλίμα» που δεν πήγαινε άλλο και που έπρεπε να φτιαχτεί σε πείσμα των αριθμών και των τεχνοκρατών. Κάποιων ολίγων έστω που νόμιζαν ότι με το να φτιάχνουνε σωστά τους αλγόριθμους και τα excel μπορούν και να χαράζουν επιτελικά σχέδια και να καπετανεύουν ολόκληρα καράβια.

Το Ελληνικό «Success Story» θα φτιαχτεί επειδή κάποιοι εκεί έξω αποφάσισαν ότι πρέπει να φτιαχτεί. Με σαλπίσματα θριάμβου και τρομπάρισμα της θετικής σκέψης και της ψυχολογίας. Και φυσικά αφού πρώτα τσίμπησαν απ’ εδώ τα λάφυρα της υποταγής και της παράδοσης, το σπάσιμο των ταμπού, λίγο αίμα, κάποιες πενταροδεκάρες από το ξεπούλημα και κάποιο γλείψιμο στα γερασμένα τους οπίσθια, που μπορεί να το ένοιωσαν ως και αισθησιακό…
 
 

8/5/13

Δασμούς Στα Κινεζικά Πάνελ Επιβάλλει Η ΕΕ



Την επιβολή δασμών εισαγωγής στα φωτοβολταϊκά πάνελ από την Κίνα αποφάσισαν οι Βρυξέλλες, σύμφωνα με την γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, ο συντελεστής φορολόγησης θα ανέρχεται σε 46%, ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις οι δασμοί θα είναι ακόμα υψηλότεροι.

Σημειώνεται ότι το πρακτορείο Reuters είχε μεταδώσει την περασμένη εβδομάδα ότι ο Ευρωπαίος Επίτροπος, αρμόδιος για θέματα Εμπορίου, Karel De Gucht θα πρότεινε σήμερα στις Βρυξέλλες την επιβολή δασμών εισαγωγής στα κινεζικά φωτοβολταϊκά πάνελ.

Οι ευρωπαϊκές εταιρείες παραγωγής φωτοβολταϊκών υποστηρίζουν ότι η Κίνα κατέχει πλέον το 80% της αγοράς φωτοβολταϊκών πάνελ στην ΕΕ και την κατηγορούν για αθέμιτο ανταγωνισμό (νταμπινγκ).

Η ΕΕ θέλει μεν να προστατέψει τις ευρωπαϊκές εταιρείες, όπως η γερμανική SolarWorld, από την εισαγωγή φθηνών κινέζικων φωτοβολταϊκών, ωστόσο από την άλλη πλευρά χρειάζεται την Κίνα, με την οποία έχει σημαντικές εμπορικές σχέσεις, για να ανακάμψει από την ύφεση.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε να διερευνά αν η Κίνα εφαρμόζει αθέμιτες εμπορικές πρακτικές τον Σεπτέμβριο, μετά από καταγγελία Γερμανών και Ιταλών κατασκευαστών που υποστηρίζουν ότι οι Κινέζοι παραγωγοί επιδοτούνται να παράγουν σε 20πλάσιο βαθμό από τις πραγματικές ανάγκες της χώρας τους.

Επίσημες ανακοινώσεις από την ΕΕ για το θέμα αναμένονται τον Ιούνιο, μετά την ολοκλήρωση των ερευνών σχετικά με την υπόθεση.

econews
 
Τα σχόλια περιττεύουν.
Ελεύθερη διακίνηση αγαθών μόνο όταν μας συμφέρει. Σε κάθε άλλη περίπτωση προστατευτισμός. Για να τα βλέπουν οι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού.

Οι γερμανοί καλά κάνουν και προστατεύουν τις θέσεις εργασίας τους αλλά το ίδιο πρέπει να απαιτήσουν όλοι.
Την εποχή που καταστρεφόταν η παραγωγή στον τόπο μας, από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των Τούρκων (ντάμπινγκ να δεις οι τούρκοι) και των άλλων τριτοκοσμικών, οι πολικοί μας πανηγύριζαν επειδή έπεφταν οι τιμές!