Προτάσεις Για Το Νέο Φορολογικό.

 

Με το νέο φορολογικό η κυβέρνηση θέτει οριζόντια, κάποια ελάχιστα όρια τεκμαρτής κερδοφορίας στις μικρές ατομικές επιχειρήσεις, με στόχο την αύξηση των εσόδων από τη φορολογία και το “δικαιότερο” καταμερισμό των φορολογικών βαρών.  Το ότι μετά από τόσους ψηφιακούς εκσυγχρονισμούς επιλέγει η κυβέρνηση τα τεκμήρια, για να καταφέρει να έχει ένα “δικαιότερο φορολογικό σύστημα”, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί παραδοχή απόλυτης αποτυχίας των μέχρι τώρα επιλογών της για τον εκσυγχρονισμό της φορολογίας. Όμως το πρόβλημα δεν είναι η αποτυχία του ψηφιακού μετασχηματισμού, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω έχει ήδη φορτώσει τις μικρές επιχειρήσεις μας με μια πρωτόγνωρη ψηφιακή γραφειοκρατία, αλλά αυτά καθ’ εαυτά τα οριζόντια τεκμήρια. Προφανώς η κατάργησή τους είναι η πρόταση. Με δεδομένη όμως την αδιαλλαξία της κυβέρνησης εναλλακτικά προτείνουμε  εξαιρέσεις της εφαρμογής των τεκμηρίων για εκτάκτους λόγους ώστε να μην στραγγαλιστεί η όποια μικρή επιχειρηματικότητα έχει παραμείνει ζωντανή στη χώρα μας.

Δυστυχώς ο νομοθέτης δεν γνωρίζει τίποτα από την καθημερινότητα των μικρών βιοτεχνών και για μια ακόμη φορά νομοθετεί για μας χωρίς εμάς! Θα αναφέρω λοιπόν κάποιες περιπτώσεις στις οποίες προφανώς πρέπει να υπάρχει αναστολή των τεκμηρίων και προτάσεις για το πως οι περιπτώσεις αυτές θα μπορούσαν να απεικονιστούν στις φορολογικές μας δηλώσεις ώστε να γίνεται αναστολή των τεκμηρίων χωρίς επιπλέον γραφειοκρατικές διαδικασίες ή δικαστήρια.

1.     Υπάρχουν χρονιές που τα έξοδα μιας επιχειρήσεις επιβαρύνονται σημαντικά από την υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης σε εργαζομένους. Είναι χρονιές που η κερδοφορία μειώνεται σημαντικά και ίσως πολύ κάτω από τα τεκμήρια. Είναι λογικό τις χρονιές αυτές να υπάρχει εξαίρεση από τα τεκμήρια.

2.     Είναι υγιές μια επιχείρηση να επιδιώκει την επέκτασή της και σε νέους ΚΑΔ. Δημιουργεί θέσεις εργασίας και μελλοντικά ελπίζει στην αύξηση της κερδοφορίας. Όμως τις πρώτες χρονιές αυτά τα επιχειρηματικά ανοίγματα συνοδεύονται με πολλά έξοδα τα οποία είναι βέβαιο ότι θα συρρικνώσουν την κερδοφορία. Προφανώς η ύπαρξη τεκμαρτού κέρδους για τα επόμενα 2-3 έτη είναι παράλογη και λειτουργεί ανασταλτικά της ανάπτυξης.  

3.     Πολλές βιοτεχνίες για την παραγωγή χρησιμοποιούν ακριβό μηχανολογικό εξοπλισμό ή έχουν ανάγκη από ακριβές εγκαταστάσεις. Όλα αυτά είναι πράγματα που με το καιρό παρουσιάζουν βλάβες και απαιτούν δαπανηρές επισκευές ή και αντικατάσταση. Είναι χρονιές που ο επιχειρηματίας μπορεί και να μην έχει κερδοφορία. Προφανώς το τεκμήριο και εδώ είναι απαράδεκτο.

4.   Κάποια έργα έχουν χρόνο ολοκλήρωσης μεγαλύτερο του ενός οικονομικού έτους ή η ολοκλήρωσή τους δεν συμπίπτει με το τέλος του έτους. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, μέχρι την ολοκλήρωση του έργου, πιθανώς ο επιχειρηματίας που το υλοποιεί μπορεί να εμφανίζει λογιστικά ακόμα και ζημίες.  Είναι περιπτώσεις που η εφαρμογή των ετήσιων τεκμήριων είναι καταφανώς απαράδεκτη.

5.     Δυστυχώς η αγορά σε μεγάλο βαθμό λειτουργεί βασιζόμενη στη καλή πίστη. Έχουν χαθεί πολλά λεφτά εξ αυτού του λόγου. Όταν συντρέχουν τέτοιοι παράγοντες, για σημαντικά ποσά, έχει λογική να απαιτείται κερδοφορία?

6.     Και τέλος μπορεί μια χρονιά να είναι ζημιογόνος για τους χαοτικούς λόγους που μόνο η αγορά γνωρίζει. Πως μπορούμε να θεωρήσουμε ανειλικρινή μια επιχείρηση που επί σειρά ετών είναι σημαντικά κερδοφόρος, για μια χρονιά συμβαίνει να μην είναι, και τότε να της επιβάλετε τεκμήριο.

Όλες οι περιπτώσεις όπου η κερδοφορία συρρικνώνεται για έκτακτους λόγους μέσα στο δηλούμενο οικονομικό έτος θα μπορούσαν να απεικονίζονται σε κάποιο ειδικό πινακάκι μέσα στο Ε3, ώστε να φαίνεται ότι η επιχείρηση θα πληρούσε τα όρια κερδοφορίας αλλά για τους λόγους που αναφέρει κάτι τέτοιο δεν έγινε εφικτό. Οι έκτακτες αυτές δαπάνες καταγράφονται πλέον στο myData, εύκολα διασταυρώνονται και ο φορολογούμενος εξαιρείται των τεκμηρίων.

Για τις περιπτώσεις οπού πραγματική κερδοφορία απαιτεί χρόνο ωρίμανσης μεγαλύτερο του ενός οικονομικού έτους θα πρέπει με δήλωση του φορολογούμενου να αιτείται φορολογική εκκαθάριση όταν ολοκληρώσει το έργο και τότε να ελέγχεται αν αναλογικά έχουν καλυφθεί ή όχι τα τεκμήρια.

Σαυτό το σημείο να ενημερώσουμε τη κυβέρνηση ότι οι μικροί επιχειρηματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι δεν είναι μισθωτοί για να μπαίνει κάθε μήνα ο μισθός τους, συνήθως ο προγραμματισμός της ζωής τους γίνεται σε πολύ μεγαλύτερες περιόδους απ’ αυτό των μισθωτών με τους οποίους μας συγκρίνει. Άρα η επιβολή τεκμαρτού κέρδους για κάθε οικονομικό έτος είναι επιλογή αυθαίρετη και φορομπηχτική. Ο έλεγχος της κερδοφορίας και η επιβολή ή όχι τεκμηρίων θα πρέπει να γίνεται τουλάχιστον ανά τριετία.

Και φυσικά για την επιβολή τεκμηρίων ή όχι θα πρέπει να προσμετρώντας όλες οι πηγές εισοδημάτων ακόμα και οι ενδοοικογενειακές!

Τέλος η διάταξη γ της παραγράφου 2 του άρθρου 13 του νομοσχεδίου αναφορικά με τις συγκρίσεις των ετήσιων κύκλων εργασίας σε δραστηριότητες με ίδιους ΚΑΔ είναι τελείως αυθαίρετη επειδή στην ουσία συγκρίνει τελείως διαφορετικές περιπτώσεις, τιμωρεί τους ειλικρινείς φορολογούμενους και λειτουργεί αντιαναπτυξιακά. Τα τεκμήρια που προκύπτουν από αυτή τη διάταξη είναι τελείως απαράδεκτα.