Πριν ενάμιση χρόνο τους αρκούσε η υπογραφή από ένα εξουσιοδοτημένο υπουργό. Σήμερα απαιτούν πέντε υπογραφές θεωρημένες μάλιστα στο ΚΕΠ!
Όσοι δεν το κατάλαβαν να σας το πω απλά. Πριν ενάμιση χρόνο δεν άντεχαν μια χρεοκοπία της Ελλάδας, σήμερα χάρη μας κάνουν που δεν την προκαλούν. Ο έλληνας νιώθει θιγμένη την εθνική του ανεξαρτησία (αλήθεια υπήρχε ποτέ;), και δεν βλέπει την πραγματικότητα, τον πόλεμο που έρχεται. Για τους τραγικούς πολιτικούς μας δεν θα πω τίποτα, αυτοί ακόμα τις καρέκλες τους σκέφτονται
Η πιθανότητα να χρεοκοπήσουμε και να οδηγηθούμε εκτός ευρωζώνη, σε συνάρτηση με την πανευρωπαϊκή κρίση, δεν είναι πλέον επιλογή μας, είναι επιλογή των ισχυρών των αγορών. Και τότε τι;
Στον επιχειρηματικό κόσμο η αντιμετώπιση των απρόβλεπτων οργανώνεται συστηματικά και στελεχώνεται με τους διαχειριστές κρίσης. Στην Ελλάδα μέχρι τώρα υπήρχε η συμβατική στρατιωτική θωράκιση για ενδεχόμενη στρατιωτική επίθεση, όμως σήμερα ο κατακτητής δεν χρησιμοποιεί στρατιωτικές μεθόδους. Ενώ το βλέπουμε δυο χρόνια τώρα ότι η οικονομία μας βάλλεται από τις αγορές εμείς επαναπαυτήκαμε στην προστασία των εταίρων μας. Μια προστασία όμως που μπορεί να έχει ημερομηνία λήξεως ή να απαιτεί την εκπόρνευσή σου. Είναι στρατηγική αυτή; Είναι λογικό να αγοράζεις υποβρύχια που γέρνουν και να μη μπορείς να ταΐσεις το λαό σου αν κάποιοι αποφασίσουν ότι πρέπει να πτωχεύσεις;
Έστω και τώρα, όσο ακόμα δεχόμαστε μόνο αεροπορικούς βομβαρδισμούς, μήπως πρέπει να οργανώσουμε την άμυνά μας; Να αναλύσουμε όλα τα πιθανά σενάρια, όσο ευρωλιγούρηδες και αν είμαστε, και να θωρακίσουμε την χώρα μας στο ελάχιστο; τουλάχιστον να μη πεινάσουμε. Πρόσφατα είδα πολιτικούς να τρομοκρατούν με την περίπτωση να μη έχουμε αλεύρι και ζάχαρη, αν δεν μας δώσουν τη δόση μας, και δεν είδα κάποιον να εξανίσταται για την απόλυτη υποτέλεια που μας επέβαλαν.
Αυτή είναι η απόλυτη εθνική μειοδοσία για τη οποία δεν ακούω τίποτα.
Το ζητούμενο από την κυβέρνηση που έρχεται δεν θα πρέπει να είναι η εφαρμογή της εκπόρνευσής μας, αλλά μια προετοιμασία για τον πόλεμο που έρχεται!
Και ας μην έρθει.
8 σχόλια:
Βλέπω την ανάπτυξη της Τουρκίας και με πιάνει πόνος για τα μεροκάματα που χάσαμε τις επιχειρήσεις που έκλεισαν και μεταφέρθηκαν έξω απ'την χώρα μας για τη νεολαία που δεν θα βρίσκει όχι μισθό ούτε ευρώ για καφέ τα επόμενα χρόνια.
Όντως αυτός ο οικονομικός πόλεμος είναι χειρότερος γιατί καταρρακώνεται η αξιοπρέπεια και η ελπίδα μας!
Αυτή τη λογική και πρακτική φίλη zoyzoy πρέπει να καταδικάζουμε καθημερινά σε όποιο επίπεδο την συναντάμε.
Γνωστός μου επιχειρηματίας, ο οποίος δελεάστηκε από τις επιχειρηματικές συνθήκες της γείτονας , ξεκίνησε εκεί δραστηριότητες. Τα αποτελέσματα δεν ήταν τελικά τόσο ενθαρρυντικά. Οι γείτονές μας έχουν την πρόνοια να προστατεύουν τις επιχειρήσεις τους από τον ξένο ανταγωνισμό. Ο επιχειρηματικός κόσμος τον αντιμετωπίζει σαν ξένο και τον αποκλείει από την αγορά.
Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η ζηλευτή ανάπτυξη στη Τουρκία έχει σαν κύριο συστατικό την επιχειρηματική αλληλεγγύη. Λέξη άγνωστη στο τόπο μας.
Αλεύρι και ζάχαρη = φωτοβολταικά (πράσινη ισχύ και πράσινα άλογα)
Dyer επαληθεύθηκες πολύ γρήγορα για την απουσία έκτακτου επισιτιστικού πλάνου που πρέπει να ανακοινώσει η κυβέρνηση.
Δεν ξέρω αν είναι ανταποκρίνεται στην αλήθεια το δημοσίευμα του (ανθελληνικού) Reuters ότι δεν μας προμηθεύουν αργό και ο μόνος που απέμεινε είναι το Ιράν.
Αν αναλογιστείς τις γεωπολιτικές προεκτάσεις αυτού του γεγονότος σε συνδυασμό με τη ρητορική (και όχι μόνο) επιθετικότητα μεταξύ ΗΠΑ-Ισραήλ και Ιράν τελευταία, τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά.
@αλλενάκι
Αφού φτάσαμε στο σημείο designer να θεωρούμε τα πανάκριβα φωτοβολταϊκά επένδυση καλά να πάθουμε.
Πρόσφατα μάλιστα είχα μια εμπειρία από ένα φωτοβολταϊκό πάρκο στην επαρχεία και πραγματικά εξοργίστηκα. Σε μια πανέμορφη πλαγία, με υπέροχη θεά, 5 λεπτά από τη θάλασσα, δασική περιοχή περίπου 50 στρέμματα αποψιλώθηκε, για να τοποθετηθούν φωτοβολταϊκά.
Και γεννάται το ερώτημα. Αφού ρε κακομοίρη Έλληνα τα έφερε έτσι η ζωή και θα τη καταστρέψεις τη δασική περιοχή γιατί δεν το κάνεις έξυπνα. Το σημείο εκείνο θα μπορούσες να το εκμεταλλευτείς οικιστικά για παραθεριστική κατοικία σε ξένους και να έχεις πολλαπλάσια οφέλη. Τώρα το καταστρέφεις ρε μ@λ@κ@ για να κερδίσουν οι ραντιέρηδες σε βάρος των καταναλωτών.
Δεν ξέρω τι παίζεται με το πετρέλαιο Αλλενάκι αλλά το πρόβλημα με την προμήθεια πρώτων υλών για την βιοτεχνία, εκεί έχω εμπειρία, έχει αρχίσει και γίνεται δυσεπίλυτο. Από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε το σενάριο της πτώχευσης οι ξένες ασφαλιστικές δεν ασφάλιζαν τις συναλλαγές με την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα να απαιτούν οι ξένοι πληρωμή μετρητής. Με δεδομένη τελευταία την δυστοκία των τραπεζών για να παράσχουν κεφάλαια κίνησης οδηγείσαι σε αδιέξοδο.
Αυτά είχα στο μυαλό μου και όταν άκουσα για αλεύρι και ζάχαρη κατάλαβα ότι ίσως δεν είναι τρομοκρατία. Να στερηθείς κάτι που δεν μπορείς να το παράξεις το καταλαβαίνω, το να στερηθείς όμως αγαθά που μπορείς να παράξεις μόνος σου λόγω λανθασμένων πολιτικών είναι προδοτικό
Μιας και μιλάς για εκπόρνευση να συμφωνήσω κι εγώ με την ρήση του Μαρξ. Από τότε έλεγε ότι το χρηματιστήριο είναι το πορνείο του καπιταλισμού και γω τώρα αντιλαμβάνομαι ότι όχι μόνο το χρηματιστήριο είναι αλλά όλοι οι κρατικοί θεσμοί που εκπορνεύτηκαν κάτω από την πίεση και γοητεία του χρήματος.
Θα το πω στα ίσα: Είμαστε μπουρδέλλο!
Μακάρι να ήμασταν μπουρδέλο φίλε Άθεε.
Εκεί τουλάχιστον ξέρεις καλά τι θα συμβεί χωρίς εκπλήξεις, υπάρχει οργάνωση με σεβασμός στον πελάτη και τέλος τα λεφτά που δίνεις πιάνουν τόπο.
Δημοσίευση σχολίου