15/11/11

Η Ελεύθερη Αγορά Είναι Παραμύθι



Οι υπέρμαχοι της ελεύθερης παγκοσμιοποιημένης αγοράς δεν είναι ειλικρινείς. Για την ακρίβεια την εφαρμόζουν αλά κάρτ.
Ενώ ο νεοφιλελευθερισμός αγωνίσθηκε λυσσαλέα για να διαλύσει κάθε κρατικό φραγμό που θα μπορούσε να ορθώσει μια χώρα, εν δυνάμει καταναλώτρια, ώστε να μπορούν να διακινούν οι πολυεθνικές ελεύθερα τα εμπορεύματά τους. Χωρίς τελωνεία, δασμούς, περιορισμούς, εκεί που τους βολεύει έκανε τα στραβά μάτια. Στις χώρες που παράγουν τα εμπορεύματα, αυτές που παράγουν σε συνθήκες δουλείας, η απελευθέρωση των οικονομιών τους είναι ανύπαρκτη. Είναι γνωστό ότι η Κίνα κρατά συνειδητά υποτιμημένο το γουάν. Μια νομισματική πολιτική που εφαρμόζουν οι κινέζοι για να προστατεύσουν την παραγωγή τους. Μια καθαρά προστατευτική πολιτική η οποία βολεύει αφάνταστα τις πολυεθνικές που βλάπτει όμως ανεπανόρθωτα τις χώρες που λειτουργούν με τις οικονομίες τους ανοικτές, «ελεύθερες», ξέφραγα αμπέλια και το παραγωγικό ιστό τους.
Συνέπεια αυτής της πολιτικής είναι ο υπερδανεισμος όλων των χωρών πελατών των πολυεθνικών. Και εκεί αναλαμβάνουν οι χρηματοπιστωτικές αγορές. Δανείζοντας χαλαρά στην αρχή, με απώτερο στόχο να τα πάρουν όλα στο τέλος.
Και το τραγικό για τον τόπο μας;
Βάλαμε τον τραπεζίτη, με την συναίνεση σχεδόν όλου του αποτυχημένου πολιτικού κόσμου, να μας σώσει! Αυτό χρειαζόταν ο τόπος μας; Τραπεζίτες για να συνεχίσουν να μας δανείζουν;
Κάποιον που θα μπορούσε να περιορίσει την ψευδεπίγραφη ελεύθερη αγορά χρειαζόμαστε.
Δεν χρειάζεται νομίζω να είναι κάποιος οικονομολόγος για να καταλάβει ότι για να επιβιώσει μια οικονομία θα πρέπει να εφαρμόσει κάποιου είδους προστατευτισμό. Το εφαρμόζει η πανίσχυρη Κίνα με το γουάν (κατάφορη παραβίαση του δόγματος του νεοφιλελευθερισμού), και στις ΗΠΑ προστατεύεται το δολάριο με τη στρατιωτική υπεροχή (αρκετά πρωτόγονος τρόπος επιβολής) και πολλές άλλες χώρες που αναπτύσσονται πραγματικά.
Ας λειτουργήσουμε τουλάχιστον εμείς οι καταναλωτές προστατευτικά για την παραγωγή μας τις θέσεις εργασίας, την οικονομία μας. Η «ελεύθερη αγορά» είναι παραμύθι για σε κατακτήσουν οι πολυεθνικές.

3 σχόλια:

designer είπε...

Υπάρχει καταναλωτική συνείδηση στον τόπο μας;<>

Dyer είπε...

Φίλε designer δυστυχώς όχι. Αν υπήρχε τώρα θα ήμασταν μια άλλη χώρα.
Αλλά ποτέ δεν είναι αργά, ας την σχεδιάσουμε!

Όντας ρομαντικός σχεδίασα αυτό το blog ακριβώς γι’ αυτό το σκοπό.

designer είπε...

Παπούτσι απο τον τόπο σου και ας είναι μπαλωμένο