Με αφορμή την πολύ αξιόλογη ανάρτηση του φίλου Ανορθόδοξου με θέμα «Ψυχανάλυση και προπαγάνδα», αφου τη διαβάσετε, για σκεφθείτε πόσο πραγματικά ελεύθερες είναι οι επιλογές μας.
Πως οι μεγάλες πολυεθνικές, με εργαλείο τη προπαγάνδα, έχουν αλλοιώσει τις πραγματικές ανάγκες και μας έχουν ρίξει στην υπερκατανάλωση των προϊόντων τους.
Η Επιλογή των Ελληνικών Προϊόντων ακούγεται ουτοπιστική επειδή προϋποθέτει υπέρβαση του μοντέλου ζωής που μας έχουν επιβάλει.
Η κατανάλωση πρέπει να γίνει εργαλείο κοινωνική αλληλεγγύη για τους εργαζόμενους συμπολίτες μας και όχι μέσο πλουτισμού των πολυεθνικών.
5 σχόλια:
Πάντα αγοράζω και επιλέγω ελληνικά προιόντα, είναι και η δουλειά μας.
Κοιτάζω τη χώρα προέλευσης.
Δεν ψωνίζω από τα άθλια ξένα σουπερμάρκετ.
Θυμάμαι τι σοκ είχα φάει πριν από πολλά χρόνια, όταν γύρισα την ετικέτα σε ένα ρούχο και είδα made in Turkey.
Σα τσίμπημα οχιάς ήταν.
Τότε συνειδητοποίησα τι γίνεται.
Πολύ βαριά η μέρα σήμερα.
@αλλενάκι
Δεν εχω αντίρρηση, και χρησιμοποιω Ελληνικά προϊόντα. Όμως, δεν ξεχνω ότι την εποχή των παχιών αγελάδων, ένα τραπεζάκι του κυρ-Μήτσου πουλιόταν λες κι ήταν αντικα του Λουδοβίκου. Τα προϊόντα είχαν πραγματικά ξεφύγει στο θεμα τιμών, ειδικά των ελληνικών κατασκευαστών. Τώρα πιά, βλέπω αγγελίες "καναπές από € 1.600,00, μόνο € 600,00" (ανφέρομαι σε πολύ συντηρητική περίπτωση). Γνωρίζω ότι ακόμα υπάρχει κέρδος, και αναρωτιέμαι: τόσα χρόνια άραγε, δεν υπήρξε μια ασύληπτη κερδοσκοπία εις βάρος του Έλληνα καταναλωτή απο τους συμπατριώτες του? Κάπου λοιπόν, πληρώνει και ο Έλληνας προμηθευτής για τις επιλογές του. Ελπίζω μονάχα, να βάλαμε όλοι μας μυαλό. Η μήπως δεν βάλαμε ακόμη;
Φίλε Sotiris κατ αρχήν χαίρομαι για την επιλογή σου από δω και πέρα για τα Ελληνικά προϊόντα.
Είναι αλήθεια ότι «την εποχή των παχιών αγελάδων» όπως λες υπήρχε σημαντική κερδοσκοπία από πλευράς παραγωγών, αλλά κυρίως θα τονίσω εγω, από τους χονδρέμπορους και το λιανεμπόριο. Οι έμποροι ήταν αυτοί που παρέσυραν και τους παραγωγούς σε εξωφρενικές τιμές όταν είχαν άμεση συναλλαγή με τους καταναλωτές. Είναι γνωστό ότι το ίδιο προϊόν είχε άλλη τιμή όταν αποδέκτης ήταν ένας χονδρέμπορος και άλλη όταν ήταν ιδιώτης. Γεγονός πάντως είναι ότι στην αγορά υπήρχε κερδοσκοπία γεγονός που εκμεταλλεύτηκαν οι πολυεθνικές και κέρδισαν τους καταναλωτές.
Μια δεύτερη σκέψη λέει ότι αυτή η κερδοσκοπική αγορά ήταν αμιγώς Ελληνική. Γεγονός που σημαίνει ότι τελικά υπήρχε ανακύκλωση του χρήματος στο τόπο μας. Ενώ όταν μπήκαν στο παιχνίδι οι πολυεθνικές το χρήμα άρχισε να φεύγει. Δεν δικαιολογώ την κερδοσκοπία αλλά θεωρώ ότι είναι μια συνιστώσα πολύ σημαντική.
Επίσης αν κρίνουμε τις «φτηνές τιμές» των πολυεθνικών σε σχέση με το κόστος παραγωγής που έχουν τα προϊόντα τους (συνήθως παράγονται σε τριτοκοσμικές χώρες), και την ποιότητα, θα διαπιστώσουμε ότι μονο «φτηνές» δεν είναι. Και οι πολυεθνικές κερδοσκοπούν αλλά έχουν τον τρόπο να το κρύβουν. Και μπαίνει το ερώτημα, καλά ακόμα και στην κερδοσκοπία την εισαγόμενη προτιμάμε!
Και τέλος είναι αλήθεια ότι παλιά δεν ήταν προσιτά πολλα προϊόντα ενώ τώρα είναι, όμως γίναμε ευτυχέστεροι; Για να μη ξεχνάμε και τον Επίκουρο.
Κατ' αρχάς, δεν αποφάσισα απο δω και μπρος να καταναλώνω ελληνικά προϊόντα. Πάντα το έκανα. Όπως, και πάντα ήξερα, ότι με έπιαναν συχνά κορόΙδο. Όσο για την κερδοσκοπία των διαφόρων επιτηδευματιών και το ότι τα χρήματα που κέρδιζαν τα ανακύκλωναν στη χώρα, ... για αυτό ας μιλήσουν κάποια μέρα οι καταθεσεις των ελλήνων στο εξωτερικό. Τώρα, όσον αφορά τα φτηνα μεροκάματα των τριτοκοσμικών χωρών, ναι, θα συμφωνήσω μαζί σου. Απ' την άλλη όμως, δεν θα παραβλέψω και την ντομάτα απο τις Βρυξέλλες. Βρίσκεις στο super market προϊόντα που κατασκευάζονται στο Βέλγιο, στο 1/3 της τιμής των ελληνικών.
Θέλω ο τόπος μου να προοδεύσει. Με σωστό τρόπο όμως, και όχι οι μισοί εις βάρος των άλλων μισών. Δεν ανέχομαι να βλέπω ελληνικά προϊόντα να πωλούνται στη Βουλγαρία σε μισή τιμή απ' ότι πωλούνται στην Ελλάδα (και να φέρουν και ελληνικές ετικέττες). Δεν ανέχομαι οι αλευροβιομήχανοι να πωλούν στην Ελλάδα μιάμισυ φορά παρπάνω το αλέυρι και να ζητούν και αυξήσεις.
Και είμαι έτοιμος, να μποϋκοτάρω οποιοήποτε προϊόν οποιαδήποτε στιγμή απ' όπου κι αν προέρχεται, έστω και αν το λιγουρευομαι ακόμα και στον ύπνο μου (με οποιοδήποτε δλδ κόστος). Γιατί αυτό που δεν ανέχομαι πια ειναι να με θεωρούν μαλάκα.
Φίλε Sotiris δεν έχω αυταπάτες. Και αισχροκέρδεια υπάρχει και καρτέλ στήνουν και γενικά κάθε παθογένεια του νεοφιλελεύθερου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού απεικονίζεται και στην αγορά μας. Η λύση στο πρόβλημα θα ήταν ο στιγματισμός των διεφθαρμένων επιχειρήσεων. Υπεύθυνες και ανεξάρτητες οργανώσεις καταναλωτών (αν δεν το κάνει το κράτος) θα ενημέρωναν για την αισχροκέρδεια…. και μετά ξύπνησα!!!
Όλα αυτά προϋποθέτουν συνειδητές συλλογικές συμπεριφορές από μέρους των καταναλωτών που μέχρι τώρα είναι ανύπαρκτες. Πρέπει να καταλάβουν ότι έχουν τεραστία δύναμη και μπορούν να καθορίσουν τις αγορές αρκεί βέβαια λειτουργήσουν συλλογικά και ανεπηρέαστα από την πλύση εγκεφάλου που επιχειρείτε καθημερινά.
Η υλοποίηση τέτοιων εγχειρημάτων για να καταπολεμηθεί η αισχροκέρδεια είναι δύσκολη υπόθεση. Εδώ το αυτονόητο, λόγω κρίσης, για την επιλογή των Ελληνικών προϊόντων δεν προχωρά, και η «κίνηση πολιτών» σχεδόν έχει θαφτεί. Ο λόγος προφανής, είναι μια κίνηση που καλλιεργεί την συλλογικότητα των καταναλωτών και αυτό δεν το θέλει κανείς. Φαντάζεσαι να έφερνε αποτελέσματα μια συλλογική συμπεριφορά των καταναλωτών και να μειωνόταν πχ η ανεργία; Θα άνοιγαν οι ασκοί του Αιόλου. Ο καπιταλισμός μας θέλει ατομικές καταναλωτικές μονάδες, χωρίς συνείδηση, έρμαια της προπαγάνδας του. Για συλλογικές συμπεριφορές ούτε λόγος.
Δημοσίευση σχολίου