13/7/15

Ποιος Νοιάζεται Πραγματικά Για Το Λαό;




Όλοι είχαμε ονειρευτεί μια Ελλάδα χωρίς μνημόνια, χωρίς χρέη, μια χώρα που θα μπορούσε εύκολα και γρήγορα να θεραπεύσει τις πληγές πέντε χρόνων λιτότητας. Με ελπίδα το ΣΥΡΙΖΑ όλοι πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να είχαμε ένα άλλο δρόμο περισσότερο ελεύθερο και ανεξάρτητο.
Το αφήγημα περιελάμβανε δυο παραδοχές. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν βαθιά διαπλεκόμενες άρα δεν μπορούσαν να ασκήσουν ανεξάρτητες πολιτικές και το σχεδόν βέβαιο ότι ένα ενδεχόμενο GREXIT θα προκαλούσε νέα παγκόσμια κρίση και άρα δεν θα το επιχειρούσε κανείς. Άρα μια αλλαγή πλεύσης χωρίς λιτότητα θα ήταν απλά ένα θέμα διαπραγμάτευσης.
Δυστυχώς το αφήγημα ήταν είτε αναποτελεσματικό είτε ανακριβές είτε ανεπαρκές. Η πραγματικότητα ήταν ότι οι Γερμανοί είχαν μελετήσεις και επεδίωκαν ένα GREXIT. Προφανώς οι πιθανότητες για μια τίμια συμφωνία δεν υπήρχαν. Οι Γερμανοί θεωρούσαν δεδομένο το GREXIT και η μόνη επιλογή που απέμενε ήταν ένα επώδυνο μνημόνιο.
Μα γιατί η εκδοχή του υπερήφανου GREXIT θεωρείται επαχθέστερο από ένα βαρύ μνημόνιο;
Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τις καταστροφικές επιπτώσεις μιας εξόδου σε συνδυασμό με την πτώχευση που θα ακολουθήσει. Ένα μόνο θα αναφέρω. Η οικονομία μας είναι τόσο εμπλεκόμενη λόγω της νομισματικής ένωσης και της ένταξης μας στην ΕΕ, έχει απεμπολήσει τόσα δικαιώματα χάριν του ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ώστε η έξοδος μας να ισοδυναμεί με πολεμική καταστροφή. Κάποιες ασκήσεις επί χάρτου των Γερμανών προέβλεπαν κύμα μετανάστευσης ενός εκατομμυρίου ελλήνων για να επιβιώσουν! Καταλαβαίνετε φαντάζομαι που θα κατέληγαν όλα τα άλλα κεκτημένα που τώρα μόνο απειλούνται.
Μπροστά σ’ αυτή τη ενδεχόμενη κατάσταση καταστροφής ο Τσίπρας ελίχθηκε σαν ηγέτης.  Ξεπέρασε τον εαυτό του, τα πιστεύω του, το βαρίδι του κόμματος που τον τραβούσε στην έξοδο,  τις αριστερές καταβολές του,  τις πιέσεις των Γερμανών για GREXIT και κέρδισε, Ναι κέρδισε ένα μνημόνιο, που δίνει όμως ζωή για τα επόμενα χρόνια. Μόνο αν παραμείνεις ζωντανός μπορεί να δημιουργήσεις το αύριο.
Ποιος νοιάζεται πραγματικά για το λαό; 
Αυτός που υπερβαίνει τον εαυτό του και τα πιστεύω του προσαρμοζόμενος σε μια σκληρή πραγματικότητα για να κρατήσεις σχεδόν ότι έχει κερδισθεί όλα αυτά τα χρόνια ή αυτός που πιστός στις ιδέες και τα πιστεύω του ρισκάρει την ολική καταστροφή.
 

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Γεια σου Dyer, θα με θυμάσαι ίσως από την εποχή που συζητούσαμε με τον Φιρίκη - Αιρετικό, που δεν ξέρω αν είναι ζωντανός. Σκέφτηκα να σου γράψω διαβάζοντας τα τελευταία σου σχόλια που πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα έντιμα. Ενδόμυχα πίστευα ότι κάτι θετικό θα μπορούσε να προκύψει από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς όμως οι εφεδρείες της χώρας καίγονται χωρίς να προκύπτουν ουσιαστικά αποτελέσματα. Καλές διακοπές.

Νίκος Π (ο χημικός ντε)

Dyer είπε...

Φιλέ Νίκο χάρηκα πολύ που ξανά επικοινωνούμε.
Πολλές φορές έχω αναπολήσει τις ανταλλαγές απόψεων που είχαμε στο φιλόξενο blog του Αιρετικού. Και εγώ δεν γνωρίζω την τύχη του, ελπίζω να ζει και να μπορέσει να ξαναγράψει.
Παρ’ όλες τις διαφωνίες μας νομίζω ότι πάντα είχαμε ένα ειλικρινή διάλογο από τον οποίο όλοι κάτι παίρναμε. Μετά το Φιρικι2010 δεν μπόρεσα να βρω κάτι αντίστοιχο και αναγκαστικά στράφηκα στο facebook. Εκεί φίλε Νίκο δεν διαβάζουν ούτε σχόλια των 100 λέξεων! Σιγά σιγά αλλοτριώθηκα και γω και γράφω ελάχιστα στο blog μου.
Σου εύχομαι καλό καλοκαίρι και ελπίζω να βρισκόμαστε.

Unknown είπε...

Στο FB με βρεις στο Nikos Papavasileiou, ζω στον Άλιμο.

Dyer είπε...

Νίκο επειδή βρήκα πολλούς “Nikos Papavasileiou” και δεν μπόρεσα να σε εντοπίσω για να στείλω αίτημα φιλίας, το δικό μου fb είναι https://www.facebook.com/george.dyer.129