Υποκριτικές Ελευθερίες.

Το τελευταίο καιρό εξ αφορμής της κρίσης στη Κύπρο ήλθε στην επικαιρότητα το θέμα των θεμελιωδών ελευθερίων στην ΕΕ. Τέσσερις είναι οι θεμελιώδεις ελευθερίες τόνιζαν όλοι, οι ακόλουθες:

1) Ελεύθερη διακίνηση προσώπων

2) Ελεύθερη διακίνηση αγαθών

3) Ελεύθερη διακίνηση υπηρεσιών

4) Ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων.

Στη Κύπρο όμως λόγω ειδικών συνθηκών και με συνοπτικές διαδικασίες, η ελεύθερη  διακίνηση κεφαλαίων καταργήθηκε. Κρίθηκε ότι η ελεύθερη συμπεριφορά των πολιτών θα προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερη βλάβη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κύπρου και τότε θα ήταν υποχρεωμένοι οι εταίροι να καταβάλουν μεγαλύτερα ποσά για την ανόρθωση της οικονομίας της Κύπρου. Μπροστά λοιπόν σ΄ αυτό το ενδεχόμενο ανέστειλαν την θεμελιώδη ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, περιορίζοντας την ελευθερία των πολιτών, χάριν κάποιου κεντρικού σχεδιασμού σωτηρίας.

Δεν είμαι υπέρμαχος των απόλυτων ελευθερίων, δεν πιστεύω σε δογματικές ελευθερίες, ούτε αυτά τα γράφω για να υπερασπισθώ τις θεμελιώδεις ελευθερίες αλλά για να καταδείξω πόσο υποκριτικό είναι το όλο σενάριο των ελευθεριών στην ΕΕ.

Τα χρόνια λοιπόν που πέρασαν είχαν δημιουργηθεί ειδικές συνθήκες και στη χώρα μας. Η ελεύθερη επιλογή των ελλήνων καταναλωτών είχε οδηγήσει τη χώρα σε ένα εμπορικό έλλειμμα άνω του 18% του ΑΕΠ για τα έτη 2007,2008 και είχαμε μέσο όρο ελλείμματος την προηγούμενη δεκαετία 15% του ΑΕΠ. Η βασική ελευθερία της ελεύθερης διακίνησης αγαθών είχε προκαλέσει το τεράστιο αυτό έλλειμμα με  καταστροφικές συνέπειες στη οικονομία. Η κρίση που ξέσπασε ήρθε να αποκαλύψει το μέγεθος του προβλήματος και το έλλειμμα αυτό είναι το κυρίως υπεύθυνο για την τεράστια ύφεση που βιώνουμε.

Μέσα λοιπόν σ΄ αυτές τις τραγικές συνθήκες δεν είναι λογικό να σκεφτεί κάποιος ότι με κάποιο κεντρικό σχεδιασμό η ελεύθερη διακίνηση αγαθών, ίσως και κεφαλαίων, θα πρέπει να περιοριστεί μέχρι να ανακάμψει η οικονομία της χώρας. Όταν φτάσαμε σε τέτοιο επίπεδο εξαθλίωσης ώστε να  φορολογούνται οι συνταξιούχοι των 500 ευρω γιατί να μη δοθεί η δυνατότητα ώστε να φορολογηθούν οι εισαγωγές. Τι είναι οι εισαγωγές το ιερό δισκοπότηρο. Αλλά βέβαια λησμονώ ότι έτσι θα χάσουν οι πολυεθνικές και αυτές είναι το ιερό δισκοπότηρο! Η μείωση του ελλείμματος με τον περιορισμός των εισαγωγών ή την αύξηση των εξαγωγών αποστερεί έσοδα από τις πολυεθνικές και αυτές είναι πίσω από τις αποφάσεις των ισχυρών της ΕΕ.

Στο βαθμό λοιπόν που δεν θίγονται τα συμφέροντα των ισχυρών όλες οι ελευθερίες ισχύουν απόλυτα, μόλις διαφανεί  μια εκδοχή ζημίας οι ελευθερίες μαζεύονται  ώστε να ελαχιστοποιηθεί το κόστος. Το συμφέρον των μικρών και αδυνάτων δεν λαμβάνεται υπ΄ όψιν. Δυο μέτρα και δυο σταθμά λοιπόν με τις βασικές ελευθερίες μας.

Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με το μεταναστευτικό. Το Δουβλίνο ΙΙ ακριβώς στη ίδια λογική είναι δομημένο αν η Γερμανία ήταν η χώρα εισαγωγής και προορισμός ήταν η Ελλάδα  πιθανών θα ήταν ελεύθερη η διακίνηση των μεταναστών μέσα σε όλη την Ευρώπη!