Ακόμα Απαιτούν Ισοδύναμα.

Παρακολουθούσα πολιτική συζήτηση στην τηλεόραση που σε κάποια στιγμή έρχεται και στο θέμα της νέας φορολογίας των ακινήτων. Ο εκπρόσωπος από την κυβέρνηση εξέφραζε την κατανόηση και την θλίψη του για το επαχθές των μέτρων που επιβάλει φορολογία επιπέδου 2% του ΑΕΠ, αλλά τόνιζε το αναγκαίο των μέτρων σύμφωνα με τις συμβατικές υποχρεώσεις μας εξ αιτίας του νέου μνημονίου.

Ο εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης πάλι, στιγμάτιζε το προφανές άδικο των μέτρων, όπου υποχρεώνει τους πολίτες σε φορολογία για έσοδα που πιθανότατα δεν έχουν εισπράξει και που σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να οδηγεί ουσιαστικά στη δήμευση της περιουσίας.

Προφανώς ο κυβερνητικός θέλοντας να καταδείξει το ανεύθυνο των θέσεων της αντιπολίτευσης τoν προκαλεί να υποδείξει ισοδύναμα μέτρα ώστε να αποφύγουμε τα προδήλως άδικα νέα μέτρα.

Στην πρόκληση αυτή ο εκπρόσωπος της αντιπολίτευση αντιπαραθέτει έσοδα από την φοροδιαφυγή, τα οποία είναι κατ’ αρχή σωστά όπως συμφωνεί και ο κυβερνητικός όμως η απόδοση τους είναι αδιόρατη ενώ η ανάγκη για έσοδα στο 2% του ΑΕΠ είναι άμεση για να επιτύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα σύμφωνα με τις επιταγές του ΔΝΤ και λοιπών.

Αυτό είναι το σκεπτικό των εκβιαστικών διλημμάτων που προτείνει η κυβέρνηση και προβάλλεται κυρίως από τα ΜΜΕ που οδηγούν στην αποδοχή των μέτρων της τρόικας χωρίς τελικά ουσιαστικές αντιρρήσεις από το λαό.

Και μέχρι πριν λίγο καιρό, παρ’ όλες τις αντιρρήσεις που είχα, θα κατανοούσα τέτοια εκβιαστικά επιχειρήματα, σήμερα όμως είναι απαράδεκτα. Από την στιγμή που το ίδιο το ΔΝΤ παραδέχεται το λάθος των μέτρων και τις ολέθριες συνέπειες που προκάλεσαν στη χώρα μας, είναι απαράδεκτο να επιμένεις στις μνημονικές υποχρεώσεις όταν βλέπεις το επαχθές. Δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία για την τήρηση του μνημονίου.

Η υποχρέωσή μας για τα έσοδα από την ακίνητη περιουσία, εάν εφαρμοστεί έτσι όπως απαιτεί το μνημόνιο, θα αποστερήσει την αγορά από κεφάλαια, θα επιδεινώσουν την ύφεση και θα αυξήσουν την ανεργία. Η θεωρητική εξυγίανση λοιπόν των δημοσιοοικονομικών έτσι όπως επιχειρείται, τελικά θα προκαλέσει σοβαρή βλάβη στην οικονομία, με επαχθέστερες συνέπειες ακόμα και στα δημοσιοοικονομικά που επιχειρούμε να εξυγιάνουμε!

Αυτή η πολιτική λοιπόν της υποταγής στο μνημόνιο, του καλού μαθητή, την οποία εφάρμοσε πρώτος ο ΓΑΠ μας οδήγησε σε μείωση του ΑΕΠ πάνω από 20% και την ανεργία στο 30%.  Μας έφτασε μάλιστα στο σημείο να μας λυπόνται ακόμα και οι τροϊκανοί και να μας χαϊδεύουν τα αυτιά με  "μπράβο!", αυτοί που πριν λίγο μας χαρακτήριζαν σαν τους "τεμπέληδες του νότου". Αυτό το σκεπτικό που δημιουργεί τα εκβιαστικά διλήμματα και τις υποχωρήσεις ή απαιτεί ισοδύναμα πρέπει να ξεπεραστεί. Η πίστη ή ισοδύναμη εφαρμογή του μνημονίου μας οδηγεί στην καταστροφή της χώρας σύμφωνα και με τους εμπνευστές του, αλλά η ντόπιοι τοποτηρητές τους είναι ακόμα ανενημέρωτοι.

Διλήμματα λοιπόν του τύπου πέστε μας τα ισοδύναμα είναι άνευ ουσίας. Όταν τα μέτρα αυξάνουν την ύφεση απορρίπτονται και δεν είναι απαραίτητο να τα αντικαταστήσεις άμεσα έως ότου βρεθούν αλλά μη υφεσιακά. Τα αυστηρά χρονοδιαγράμματα που εφαρμόσθηκαν, για να πάρουμε τις δόσεις, ήταν καταστροφικά και τώρα καταντήσαμε το παράδειγμα προς αποφυγήν.

Η κατάργησης του μνημονίου ξεκινά από την απόρριψη της λογικής των ισοδύναμων.