Έχει περάσει περίπου ένας χρόνος που λαμβάνονται μέτρα για την οικονομία της χώρας. Στην αρχή light από την κυβέρνηση και στη συνέχεια πολύ σκληρά κατ’ απαίτηση της τρόικας. Δεν συζητάμε πλέον για εθνική κυριαρχία και αλλα τέτοια αφού η κατοχή της χώρας από τους τροικανούς είναι πιά προφανής και απροκάλυπτη. Αυτό που μας απασχολεί και μας καίει πλέον είναι η επιβίωσή μας.
Ένα χρόνο μετά δεν υπάρχει κοινωνική ομάδα που να μην έχει θιγεί βάναυσα. Είτε μιλάμε για συνταξιούχους, είτε για εργαζόμενους στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα, είτε για μικρομεσαίους επιχειρηματίες, είτε για αγρότες, είτε για ελεύθερους επαγγελματίες, όλοι μα όλοι αντιμετωπίζουν θέμα επιβίωσης. Σε άλλους περισσότερο σε άλλους λιγότερο η κατάσταση είναι τραγική και το μέλλον προδιαγράφεται χειρότερο. Οι εξελίξεις πλέον έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας, όποιος μπορεί φεύγει από τη χώρα, και η πιθανότητα της πραγματικής πτώχευσης του λαού είναι εμφανής. Τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που λαμβάνονται, καθ υπόδειξη της τρόικας, από την κυβέρνηση, με την ανοχή ουσιαστικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης και την χλιαρή αντίδραση των υπολοίπων κομμάτων, μας οδηγούν καθημερινά σε μια μεγαλύτερη εξαθλίωση. Η κατάσταση κάθε μέρα χειροτερεύει και αυτοί συνεχίζουν ακάθεκτοι το καταστροφικό έργο τους, δεν υπάρχει ούτε ίχνος ανάδρασης. Προσκολλημένοι στο νεοφιλελεύθερο δόγμα αποδομούν συστηματικά το υποτυπώδες κοινωνικό κράτος που διαθέταμε. Τρομάζω με την ιδέα, που μπορεί να φτάσουμε, αν αυτή η κυβέρνηση των ανδρείκελων ολοκληρώσει την τετραετία.
Πρέπει να την σταματήσουμε τώρα, από το καταστροφικό έργο της.
Ο λαός πλέον το νιώθει. Τα παραμύθια για πάταξη της διαφθοράς, εξορθολογισμό του κράτους και τιμωρίας των ενόχων, που μας προπαγάνδιζε η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ, δεν πείθουν κανένα. Οι ενοχές που μας φόρτωσαν για συνυπευθυνότητα στη διαφθορά ξέφτισαν, έγιναν ανέκδοτο. Όλες οι προσπάθειες για την δημιουργία ενός εσωτερικού διχασμού, μιας αντιπαράθεσης της μιας κοινωνικής ομάδας απέναντι στην άλλη, σιγά-σιγά απομυθοποιούνται. Ακόμα και ακραίες συντεχνιακές απαιτήσεις αντιμετωπίζονται πλέον με επιείκεια και γίνεται κατανοητό ότι προβάλλονται και μεγιστοποιούνται εκ του πονηρού για να αποπροσανατολίσουν το λαό από το πρόβλημα και πολλές φορές για να ανοίξουν δρόμους για ακόμα περισσότερο βάναυση εκμετάλλευσή μας από νέες πολυεθνικές. Όλοι πλέον καταλάβαμε ότι με τη φράση “λεφτά υπάρχουν” o ΓΑΠ εννοούσε αυτά που είχαμε στις τσέπες μας!
Ο λαός πλέον είναι ένα καζάνι που βράζει και κάτι καλό μαγειρεύεται!
Η ιδέα ωριμάζει. Είναι θέμα χρόνου το ξέσπασμα. Οι πολίτες πλέον καταλαβαίνουν ότι μόνο μια συλλογική αντίδραση μπορεί να ανατρέψει την εξαθλίωση που έρχεται.
Η σπίθα της Τυνησίας έφτασε μέχρι την Αμερική γιατί όχι και σε μας;
Μπορεί να είναι η 23 Φλεβάρη μπορεί μια επόμενη Τετάρτη, πάντως δεν αργεί.
Μέχρι τότε προβάλετε το πρόβλημά σας, με οποιοδήποτε τρόπο διαθέτετε, ακούστε το πρόβλημα του συμπολίτη σας, θα διαπιστώσετε ότι τα ίδια προβλήματα σας βασανίζουν, ξεσκεπάστε τους προβοκατόρικους διχασμούς που προβάλουν τα ΜΜΕ, ξεπεράστε τις μικροδιαφορές, βοηθήστε κάθε συλλογική προσπάθεια του συμπολίτη σας απέναντι στις πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο που λυμαίνονται τη χώρα με την άδεια της εξουσίας.
Είμαστε υπό κατοχή!
Συλλογικά θα αποτινάξουμε το ζυγό!
3 σχόλια:
Μου άρεσαν τα καζάνια!
Όμως ή η φωτιά είναι αδύνατη ή τα καζάνια χοντροκέφαλα!
Δεν ήταν η 23 Φλεβάρη, ούτε θα είναι κάποια επόμενη Τετάρτη. Μια Κυριακή θα είναι που θα έχουν στηθεί οι κάλπες . Ούτε Τυνησία είμαστε, ούτε κατοχή έχουμε. Και το κυριότερο όσοι είμαστε απέναντι στο ΠΑΣΟΚ δεν έχουμε "μικροδιαφορές" μεταξύ μας. Οι διαφορές είναι τεράστιες και μάλιστα σε θέματα αρχών. Κι αν θέλεις το μεγάλο πλεονέκτημα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι δίάφορα τμήματα του έχουν μικρότερες διαφορές με τμήματα των "απέναντι" απ΄ ότι οι "απέναντι" (ή υποτίθεται "απέναντι") μεταξύ τους.
Φίλε Άθεε η φωτιά είναι μια χαρά η πίεση δεν έφτασε ακόμα στο κρίσιμο σημείο. Μακάρι να υπήρχαν οι ασφαλιστικές δικλίδες για να αποφευχθεί η έκρηξη.
Φίλε firiki2010 εύχομαι πραγματικά να είναι μια Κυριακή. Αν όμως δεν έρθει γρήγορα η Κυριακή με πραγματική διαφορετική πρόταση το καζάνι θα σκάσει και δεν το εύχομαι, ειλικρινά.
Η μόνη σοβαρή διάφορα που κατανοώ αυτή τη στιγμή είναι μεταξύ εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου, όλες οι άλλες διαφορές είναι μικροδιαφορές. Η υπάρχουσα πολιτική εξουσία, με όλες τις εκφάνσεις τις, έχει απαξιωθεί στα μάτια των πολιτών. Είναι στοιχειώδεις δημοκρατική υποχρέωση να αποδεχτούν την αποτυχία τους, να αποχωρίσουν δίνοντας τόπο για κάτι καινούργιο, αδιάφθορο, που θα προκύψει μέσα από το λαό.
Δημοσίευση σχολίου