ΕΝΑΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ...ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΣ

Στις ανεπτυγμένες χώρες στις μέρες μας, η οικολογική ευαισθητοποίηση των πολιτών έχει αντίκτυπο στην καταναλωτική πρακτική. Μια κατ αρχήν ορθή λογική που απαιτεί οι νέες συσκευές να είναι φιλικότερες με το περιβάλλον, έχει γίνει μοχλός πλουτισμού για τις τεχνολογικά ανεπτυγμένες χώρες, στις οποίες δεν ανήκουμε, χωρίς σχεδόν κανένα οικολογικό όφελος, ή καλύτερα με οικολογική επιβάρυνση.


Το προηγούμενο καλοκαίρι όλοι θα θυμούνται τα οικονομικά κίνητρα που έδινε η χώρα μας για να πετάξουμε τα παλαιά κλιματιστικά, και αυτοκίνητα ώστε με τα νέα να επιβαρύνουμε λιγότερο το περιβάλλον. Είναι μια πρόταση που ακούγεται σωστή όμως δεν είναι ολοκληρωμένη.

Λογικά αν κάποιος ήθελε να αποτιμήσει το ενεργειακό-οικολογικό όφελος από μια τέτοια επιλογή θα έπρεπε να κάνει ένα ενεργειακό-οικολογικό ισολογισμό του όλου εγχειρήματος και τότε να αποφασίσει για την ορθότητα της απόσυρσης των παλαιών συσκευών. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Ποτέ δεν μας είπαν για παράδειγμα, πιο είναι το ενεργειακό αποτύπωμα της κατασκευής ενός νέου αυτοκινήτου, πιο είναι το ενεργειακό αποτύπωμα της ανακύκλωσης του παλαιού, και τέλος η μείωση της κατανάλωσης του νέου αυτοκινήτου μετά από ποσά χρόνια θα κάνει απόσβεση της ενεργειακής επιβάρυνσης που κατ αρχήν έχει το όλο εγχείρημα.

Όλα αυτά θα τα έκανε κάποιος που πραγματικά θα ήταν οικολογικά ευαίσθητος πράγμα που δεν συμβαίνει με τις πολυεθνικές που κατασκευάζουν τέτοια προϊόντα. Το κίνητρο είναι μονο το κέρδος από την κατανάλωση και το οικολογικό όφελος που επικαλούνται είναι μύθος.
Το δια ταύτα όμως για την χώρα μας είναι ακόμα χειρότερο. Μπαίνοντας και η Ελλάδα σαυτή τη λογική, εκτός του ότι περιβαλλοντικά σίγουρα δεν έχει όφελος, υφίσταται σημαντική οικονομική ζημία αφού δεν παράγει τέτοια προϊόντα. Η απόκτηση των προϊόντων αυτών επιβαρύνει δραματικά το οικονομικό ισοζύγιο της χώρας (αιτία των δεινών που υφιστάμεθα) και παράλληλα μειώνει τον κύκλο εργασιών (και τις θέσεις εργασίας) επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών επισκευής τέτοιων προϊόντων.
Δυστυχώς είναι σύνηθες φαινόμενο όταν χαλάει μια οικιακή συσκευή να την πετάμε, στην καλύτερη περίπτωση στην ανακύκλωση, και να αγοράζουμε μια καινούργια, ενώ κανονικά θα έπρεπε να επιδιώξουμε την επισκευή της.
Το όφελος από μια τέτοια επιλογή είναι περιβαλλοντικό (το αναλύσαμε) και οικονομικό. Για να γίνει καλύτερα κατανοητό το οικονομικό όφελος αρκεί να σκεφθούμε ότι τα χρήματα που θα δώσουμε για την επισκευή είναι σίγουρα λιγότερα από ότι για την απόκτηση της καινούργιας, και ότι αυτά θα πάνε σε μεγάλο ποσοστό σε κάποιον Έλληνα τεχνίτη και όχι στα ταμεία κάποιας πολυεθνικής.
Όλες οι πολυεθνικές τέλος που παράγουν τέτοια προϊόντα προσπαθούν με τον μοντέρνο σχεδιασμό και την υψηλή-άχρηστη συνήθως, λειτουργικότητα των νέων προϊόντων τους να μας δελεάσουν για να τα αντικαταστήσουμε.

Επιλέγουμε να παραμείνουμε εκτός μόδας. Δεν αγοράζουμε τα προϊόντα τους, επισκευάζουμε αυτά που έχουμε και κερδίζει το περιβάλλον, η τσέπης μας και η χώρα μας.
Άλλωστε μη ξεχνάτε όλες οι τηλεοράσεις τα ίδια σκουπίδια δείχνουν είτε είναι CRT είτε είναι 3D LCD.